توکن سوزی چیست و چه تاثیری بر قیمت ارز دیجیتال دارد؟

اگر شما نیز با اصطلاح توکن سوزی در بازار ارزهای دیجیتال مواجه شده‌اید و علاقه‌مند هستید که بدانید توکن سوزی چیست، به شما پیشنهاد می‌کنیم که این مطلب را تا انتها مطالعه کنید تا علاوه بر جواب این پرسش که توکن سوزی چیست، با دلایل و مکانیزم‌های توکن سوزی نیز آشنا شوید.

توکن سوزی چیست؟

در پاسخ به این سؤال که توکن سوزی چیست، باید پاسخ داد که توکن سوزی به معنی حذف همیشگی تعدادی از توکن‌های در گردش در شبکه رمز ارزی است که به منظور کاهش دائمی کل عرضه یک توکن در بازار ارز دیجیتال یک شبکه انجام می‌گیرد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

البته لازم به ذکر است که توکن سوزی نه تنها در مورد توکن، بلکه در کوین‌ها نیز قابل پیاده‌سازی است.

هدف اصلی از توکن سوزی چیست؟

هدف اصلی در اجرای عملیات توکن سوزی، مقابله با کاهش ارزش هر واحد از توکن مورد نظر است. همان‌گونه که در یک جامعه اگر بانک مرکزی اقدام به چاپ و توزیع بیش از حد پول کند، در نهایت منجر به کاهش ارزش پول ملی آن کشور می‌شود، در صورت زیاد شدن بیش از حد توکن‌ها و کوین‌هایی که در یک شبکه کریپتوکارنسی در گردش هستند، ارزش آن توکن یا کوین با کاهش روبه‌رو خواهد شد؛ بنابراین به منظور مقابله با چنین اثری، عملیاتی با عنوان توکن سوزی اجرا می‌شود.

هر چند که ممکن است در ابتدا این روش مقداری افراطی به نظر برسد، اما در حال حاضر مکانیزم مرکزی بسیاری از پروژه‌های رمزنگاری به شمار می‌رود. در برابر این پرسش که دلیل توکن سوزی چیست؟ باید توجه داشته باید که رمز ارزها نیز از اصول کلی اقتصاد بازار تبعیت می‌کنند و قیمت آن‌ها برمبنای عرضه و تقاضا تعیین می‌شود؛ با توجه به محدود بودن عرضه بیت‌کوین، افزایش تقاضا برای خرید بیت کوین به طور طبیعی منجر به افزایش قیمت آن خواهد شد. سوزاندن توکن نیز چنین اثری را در مورد رمزارزهای فاقد محدودیت مقدار عرضه نشان می‌دهد؛ بنابراین کاهش مقدار توکن در گردش در شبکه روشی مؤثر برای افزایش و یا تثبیت ارزش آن توکن است.

مزایای توکن سوزی چیست؟

یکی از مزایایی که توکن سوزی دارد محافظت از شبکه در برابر اسپم است. در واقع توکن سوزی در یک شبکه ارز دیجیتال منجر به حفاظت خود به خودی در مقابل حملات DDoS و معاملات ناخواسته می‌شود. توکن سوزی همان کارکردی را دارد که به عنوان کارمزد مقدار معینی توسط معامله گران یک شبکه برای انجام معاملات پرداخت می‌شود و یا  در بلاک‌چین اتریوم برای اجرای هر قرارداد هوشمند مقداری تحت عنوان GAS پرداخت می‌شود.

در بعضی از شبکه‌ها به جای این‌که کارمزدی به ماینرها پرداخت شود، به شکل اتوماتیک مقداری از ارزهای رمزنگاری شبکه سوزانده می‌شود که باعث می‌شود درصد کمی از معاملات به صورت اتوماتیک از بین بروند. بهترین مثال در این مورد ریپل است که در شبکه‌ خود از این مدل استفاده می‌کند؛ به طوری که کمترین کارمزد معاملات داخلی در این شبکه وجود دارد که برابر با 0.00001 دلار است که به صفر بسیار نزدیک است اما صفر نیست. دلیل صفر نبودن کارمزد جلوگیری از حملات سایبری از نوع DDoS است.

توکن سوزی یک نوع تعهد پایدارتر توسعه‌دهندگان نسبت به پروژه به حساب می‌آید. به عبارتی دست‌اندرکاران پروژه‌های ارزهای دیجیتال در تلاش هستند که با توکن سوزی ارزش افزوده زیادی را برای سرمایه‌گذاران خود فراهم نمایند. در واقع توکن سوزی در یک بلاک‌چین (مانند توکن سوزی بایننس کوین و توکن سوزی شیبا) به عنوان یک سیگنال مثبت از طرف توسعه‌دهندگان قلمداد می‌شود و درنهایت باعث رشد ارزش آن توکن می‌شود و از تورم‌زایی جلوگیری به عمل می‌آورد. تأثیر این عمل تا جایی است که بعضی از پروژه‌ها به منظور خارج کردن ارزهای دیجیتال و افزایش ارزش ارزهای تولید شده، اقدام به خریداری آن ارز دیجیتال از بازار می‌کنند.

در پاسخ به این سؤال که مزیت توکن سوزی چیست؟ باید گفت که بازگشت سود به سرمایه‌گذاران یکی از این دلایل است. توسعه‌دهنده با استفاده از سود به دست آمده از طریق تراکنش‌ها اقدام به خرید سکه می‌کند و سپس این دارایی خریداری شده را نابود می‌کند که این کار باعث افزایش ارزش رمز ارز اختصاصی آن نتورک می‌شود. از طرف دیگر توکن سوزی یا کوین سوزی راهی برای دور زدن مقررات امنیتی است. توجه داشته باشید که رمز ارزها با برگرداندن سود سرمایه به سرمایه‌گذاران تبدیل به یک ابزار سرمایه‌گذاری می‌شوند و همین امر نیاز به نظارت رگولاتوری‌ها را نشان می‌دهد.   

روش‌های توکن سوزی چیست و چگونه انجام می‌گیرد؟

تا این‌جا به این مطلب اشاره کردیم که توکن سوزی چیست و چرا انجام می‌شود؛ اما در جواب به این سؤال که به چه صورتی می‌توان این تکنیک را اجرا کرد و روش‌های توکن سوزی چیست؟ باید پاسخ داد که روش‌های توکن سوزی در لایه اصلی بلاک‌چین یکپارچه می‌شوند و لذا می‌توان آن‌ها را بخشی از DNA یک رمز ارز به شمار آورد. در یک روش از توکن سوزی، نهادهای صادر کننده توکن اقدام به خریداری بخشی از توکن موجود در بازار می‌کنند و سپس آن‌ها را به آدرسی متروک که فاقد کلید خصوصی است ارسال می‌کنند تا برای همیشه از دسترس خارج شوند.

توکن سوزی بر اساس الگوریتم‌های اثبات سوزاندن (PoB)

در این روش می‌بایست ماینرها از بین بردن بخشی از کوین‌ها یا توکن‌هایی را که در اختیارشان قرار دارد اثبات کنند. با وجودی که ممکن است این روش توکن سوزی مقداری گیج کننده به نظر برسد، اما باعث رها شدن توسعه‌دهندگان از چالش‌های الگوریتم اثبات کار می‌شود. در این حالت دیگر نیازی به سیستم‌های کامپیوتری قدرتمند و منابع پردازشی زیاد به منظور هشینگ مستمر نیست و الگوریتم اجماع تنها به سوزاندن کوین نیاز دارد. به این شکل به دلیل حذف خرید دستگاه‌های استخراج کننده گران، افراد بیش‌تری می‌توانند به یک ماینر تبدیل شوند. هم‌چنین از آلودگی‌های زیست محیطی مانند مصرف برق بالا جلوگیری به عمل خواهد آمد. در عمل، به منظور سوزاندن مقداری از توکن یا کوین‌های در گردش، مدل‌های PoB زیر مورد استفاده قرار می‌گیرند:

سوزاندن کوین‌های بومی برای حقوق استخراج: قبل از این‌که یک کاربر به ایفای نقش به عنوان یک استخراج کننده بپردازد، لازم است مقداری از توکن‌ها را نابود کند.

نابودی بیت‌کوین‌ها به منظور ایجاد کوین‌های بومی جدید: بعضی از بلاک‌چین‌ها برای به دست آوردن مقدار متناظر توکن، تعدادی بیت کوین را از بین می‌برند. با استفاده از این روش ارزش بالاتری به رمز ارز جدید داده می‌شود.

تعادل بین سوزاندن و استخراج: این روش بیش‌تر در شبکه‌های مبتنی بر اثبات سهام که برای رسیدن به اجماع از استیکینگ بهره می‌برند مورد استفاده قرار می‌گیرد. در این روش برای بهره بردن از سرویس‌ها باید حقوق رد و بدل شود و به این طریق موجودی با وجود استیکینگ کاهش می‌یابد. توسعه‌دهندگان به این طریق از تورم شدید ارز جلوگیری می‌کنند.

شرایط عمومی اقتصادی

این نوع از مکانیزم توکن سوزی در واقع یک برنامه اقتصادی برای پروژه است. در این روش که به طور مستقیم در کدها لحاظ نشده است، امکان اجرای توکن سوزی به طور متناوب و مرتب و یا تنها یک بار وجود دارد. سوزاندن کوین همیشه مربوط به مدت زمانی بعد از فعالیت شبکه نیست. گاهی اوقات قبل از راه‌اندازی یک سیستم، توکن سوزی اجرا می‌شود و این حالت مربوط به ازبین‌بردن رمز ارزهای باقی مانده و فروخته نشده بعد از عرضه اولیه سکه آن پروژه بلاک‌چین است. این شرایط به مجریان برخی از پروژه‌ها کمک می‌کند تا ارزش دارایی اختصاصی پلتفرم خود را حفظ نمایند و لذا به جای ذخیره کردن سکه‌ها برای آینده، به منظور ایجاد ارزش افزوده برای سرمایه‌گذاران خود اقدام به توکن سوزی می‌کنند. از نقاط مثبت این رویکرد، ایجاد دید مثبت و اعتماد سرمایه‌گذاران برای وارد کردن سرمایه بیشتر به پروژه است.

نمونه‌هایی از توکن سوزی

ارزهایی مانند بیت کوین و اتریوم توکن سوزی ندارند؛ اما شرکت‌هایی مانند بایننس و ریپل برای ارزهای بومی خود عملیات توکن سوزی را اجرا می‌کنند. به علاوه فرآیند توکن سوزی برای توکن USDT که از طرف تتر تولید می‌شود نیز انجام می‌شود.

توکن سوزی بایننس کوین

زمانی که بایننس کوین بر بستر شبکه اتریوم فعالیت می‌کرد، با استفاده از قراردادهای هوشمند و به شکل دوره‌ای اقدام به توکن سوزی می‌کرد؛ به طوری که این عملیات هر 3 ماه یک بار انجام می‌شود. این فرآیند تا زمانی که 100 میلیون توکن از بین بروند (که معادل پنجاه درصد تمام BNBهای توزیع شده تا این زمان است) ادامه دارد. به همین دلیل هر 3 ماه بایننس با توجه به حجم معاملاتی که در طی ربع قبل انجام شده است اقدام به توکن سوزی می‌کند.

این فرآیند به ترتیب زیر اجرایی می‌شود:

یک نگه‌دارنده ارز دیجیتال تمایل خود را برای از بین بردن تعدادی توکن با فراخواندن تابع سوزاندن اعلام می‌کند (اعداد وارد شده باید مقادیری مثبت باشند). موجودی کیف پول ارز دیجیتال کاربر توسط قرارداد هوشمند بررسی می‌شود تا از معتبر بودن تعداد وارد شده برای حذف دائمی مطمئن شود. در صورت عدم اعتبار کافی در والت کاربر یا منفی بودن اعداد وارد شده، عملیات سوزاندن توکن انجام نخواهد شد. در صورتی که موجودی کاربر کافی باشد، تعداد توکن‌های اعلام شده از کیف پول کاربر کسر می‌شود و بعد از حذف این توکن‌ها، تعداد کل توکن‌هایی که در شبکه در گردش هستند به‌روزرسانی می‌شود.

به این نکته توجه داشته باشید که فرآیند توکن‌سوزی فرآیندی برگشت‌ناپذیر و عمومی است. برگشت‌ناپذیر به این معنی که هیچ‌گاه نمی‌توان توکن‌های سوزانده شده را بازیابی کرد و عمومی به معنای شفاف و قابل اعتبارسنجی برای همه، زیرا کل توکن‌های سوزانده شده در قالب یک تراکنش در بلاک‌چین ثبت می‌شود و به همین دلیل عملیاتی کاملاً شفاف و با توانایی تأیید و اعتبارسنجی است.

بعد از توکن سوزی بایننس کوین، بایننس اعلامیه‌ای منتشر می‌کند که در آن تعداد BNB سوزانده شده را به اطلاع همه می‌رساند. برای اعتبارسنجی توکن سوزی بایننس کوین می‌توان از یک اکسپلورر بلاک‌چین، مانند Etherscan.io استفاده کرد. برای این کار لازم است که به بخش Input Data مراجعه شود.

وضعیت کنونی توکن سوزی بایننس کوین

از زمانی که بلاک‌چین اختصاصی بایننس راه‌اندازی شد، توکن‌های BNB که مبتنی بر استاندارد ERC20 بودند به مرور توسط سکه‌های BNB جایگزین شدند و به همین دلیل عملیات توکن سوزی بایننس کوین که قبلاً بر بستر پلتفرم اتریوم انجام می‌شد، بر بستر زنجیره اختصاصی بایننس اجرا گردید. تا قبل از راه‌اندازی بلاک‌چین اختصاصی بایننس، حدود 11 میلیون توکن BNB در بلاک‌چین اتریوم سوزانده شده بود. بعد از اتکای صرافی بایننس به بلاک‌چین اختصاصی خود، دیگر توکن سوزی بایننس کوین متکی بر قراردادهای هوشمند نیست و به روش دیگری اجرا می‌شود؛ به این صورت که برای عملی شدن این فرآیند، یک دستور در زنجیره بایننس اجرا می‌شود. بایننس در شانزدهمین توکن سوزی خود در جولای 2021، 400 میلیون دلار BNB را از بین برد.

توکن سوزی شیبا

در ادامه مقاله توکن سوزی چیست، به توکن سوزی شیبا می‌پردازیم؛ شیبا اینو که در واقع یک میم کوین است، به دلیل تبلیغات فراوان توانست به حجمی باورنکردنی برسد و اخیراً به منظور جلوگیری از کاهش قیمت این رمز ارز و هم‌چنین نشان دادن تعهد طولانی مدت به سرمایه‌گذاران، توسعه دهندگان آن اقدام به توکن سوزی شیبا کرده‌اند. در آبان ماه 1400 شیبا اینو بالغ بر 900 میلیون واحد توکن سوزی شیبا داشت و از آن تاریخ به بعد کمپین‌های مختلفی برای توکن سوزی شیبا ایجاد شده است. براساس قوانینی که توسعه‌دهندگان شیبا در نظر گرفته‌اند، استخرهای نقدینگی یا جفت‌های معاملاتی جدید برای اضافه شدن ملزم به توکن‌سوزی شیبا به ارزش 25 هزار دلار هستند؛ البته شیبا اینو از ابتدا تا به امروز توکن سوزی شیبا زیادی داشته است اما نتوانسته است کاربرانش را چندان راضی نگه‌ دارد. شیبا اعلام کرده است که برنامه توکن سوزی شیبا در سال 2022 تحت کمپین‌های مختلف هم‌چنان ادامه خواهد داشت.

منبع: فردا

کلیدواژه: ارز دیجیتال سرمایه گذاران توسعه دهندگان توکن سوزی توکن سوزی توکن سوزی توکن سوزی سوزانده شده ارز دیجیتال اجرا می شود بیت کوین بلاک چین پروژه ها یک شبکه رمز ارز توکن ها کوین ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.fardanews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فردا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۷۱۵۶۸۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

جای خالی معلمان ماهر مجازی

نه تنها لازم است معلمان با آخرین فناوری همراه باشند، بلکه باید آگاهی کافی نسبت به نحوه استفاده از ابزار دیجیتال برای کلاس را داشته باشند. معلمان مدرن باید خود را با فناوری های جدید وفق دهند تا با سبک‌های جدید یادگیری همگام شوند.

به گزارش ایسنا، به نقل از نورنیوز: فناوری‎های جدید در عرصه ارتباطات زمینه ساز تحولات سریع و غیر قابل بازگشتی در جهان شده‌اند. این تحولات بخش‌های مهمی از زندگی فردی و اجتماعی جوامع را تحت‌تأثیر قرار داده‌اند. نظام آموزشی نیز از جمله ساختارهایی است که تحت تأثیر این فناوری‌ها قرار گرفته و به نظر می‌رسد این کنش‌پذیری همچنان ادامه داشته باشد. رشد و فراگیر شدن استفاده از فناوری دیجیتال و شبکه‌های اجتماعی در این میان شاید از مهم‌ترین عوامل تأثیرگذار بر امر آموزش باشد. فضای وب و شبکه‌های اجتماعی از یک سو به عنوان منبعی برای دریافت اطلاعات بی شمار برای دانش‌آموزان به شمار می‌روند و از سوی دیگر ارتباط آنها را با گروه‌های همسان برقرار می‌سازند. بعد از همه گیری کرونا نیز نقش دیگری برای شبکه‌های اجتماعی در امر آموزش فراهم آمد. در این دوران شبکه‌های اجتماعی به بستری برای ارتباط معلمان و دانش‌آموزان تبدیل شدند و در واقع نقش کلاس‌های درس را پیدا کردند.

فارغ از این که کدام شبکه برای تدریس به کار گرفته شد، چالشی که پیش آمد این بود که برخی از معلمان با فناوری دیجیتال و فضای جدید آشنایی چندانی نداشتند و حتی در این زمینه از دانش‌آموزان خود چندین پله عقب‌تر بودند. این مسأله سبب بروز مشکلات فراوانی در امر تدریس مجازی شد و حتی در برخی موارد اسباب شوخی و خنده دانش‌آموزان را نیز فراهم آورد که خلاف جایگاه والای معلم است. تمام این‌ها سبب می‌شود تا آشنایی معلمان با فضای شبکه‌های اجتماعی و نحوه کار با آن به عنوان نیازی اساسی در امر تدریس در دوره حاضر تلقی شود. این امر از سویی به جهت نزدیکی با دانش‌آموزانی که عمدتا (حتی به غلط) کاربران این شبکه‌ها هستند، مهم است و از سوی دیگر بروز دوباره شرایطی مشابه پاندمی ایجاب می کند تا معلمان مهارت‌های استفاده از شبکه‌های اجتماعی و مناسبات آن را فرا گیرند.

 ما در چند سال اخیر شاهد پیشرفت‌های زیادی در فناوری آموزشی بوده‌ایم و از آنجا که همچنان شاهد این رشد سریع خواهیم بود، نه تنها لازم است معلمان با آخرین فناوری همراه باشند، بلکه باید آگاهی کافی نسبت به نحوه استفاده از ابزار دیجیتال برای کلاس را داشته باشند. در واقع معلمان مدرن باید خود را با محیط آموزشی در حال تغییر و فناوری های جدید وفق دهند تا با سبک‌های جدید یادگیری همگام شوند.

در بستر آموزش آنلاین، کل فرآیند آموزش و یادگیری از طریق اینترنت و با استفاده از ابزارهای تکنولوژی و نیز شبکه‌های اجتماعی انجام می‌شود، از این رو دانش کافی معلمان در زمینه فناوری ضروری به نظر می‌رسد.

 در حال حاضر برخی مدارس در طول سال تحصیلی از ابزارها و بسترهای آموزشی آنلاین مختلف برای ارائه درس و ارتباط با خانواده استفاده می‌کنند. این شیوه بویژه پس از دوران همه گیری کرونا مرسوم شد چرا که از یک سو در زمان و انرژی کادر آموزشی و خانواده دانش‌آموزان صرفه جویی می‌کند و از سوی دیگر در مقاطع زمانی دیگری همچون آلودگی هوا مدارس را به کل به تعطیلی نمی‌کشاند و کلاس‌ها را در بستر آنلاین برقرار می کند.

مهارتی که ذهن معلم را به دانش‌آموزان نزدیک می‌کند

در دوره‌ای که کودکان از سنین پایین با فناوری دیجیتال آشنا می‌شوند، اگر معلم تنها به تسلط به کتب درسی اکتفا کند ممکن است از قافله تغییر مناسبات ارتباطات مجازی عقب بماند.

اکرم جعفری، معلم شاغل در آموزش و پرورش در این باره به نورنیوز می‌گوید:«وقتی دانش‌آموزان تسلط کافی به استفاده از ابزار دیجیتال را دارند و همچنین از تمام وقایعی که در شبکه‌های اجتماعی روی می دهد خبر دارند، معلم هم باید بتواند خودش را متناسب با این شرایط به روز کند. برخی معلمان ممکن است بگویند از این شبکه ها خوششان نمی‌آید یا وقت و حوصله آن را ندارند اما آگاهی نسبت به این فضا برای آنها لازم است چرا که در این صورت می‌توانند بهتر متوجه آن چه در ذهن دانش‌آموزان می‌گذرد باشند. از طرف دیگر در دوره کرونا که معلمان مجبور شدند کلاس ها را به صورت آنلاین برگزار کنند مشاهده کردیم که برخی معلمان هیچ آشنایی با این فضا نداشتند و به سختی با آن ارتباط برقرار می‌کردند و حتی فرستادن فایل از طریق شبکه های اجتماعی برای آنها دشوار بود. این تجربه نشان داد که اگر معلمان این مهارت‌ها را پیدا کنند می‌توانند ارتباط بهتر و موثرتری با دانش‌آموزان داشته باشند و ما هم مشاهده می‌کردیم که دانش‌آموزان با معلمانی که به این فضا واردتر هستند بیشتر ارتباط می‌گیرند و او را به خود و در واقع به نسل خود نزدیک‌تر می‌دانند.»

فارغ از تسلط معلمان به فناوری دیجیتال و شبکه‌های اجتماعی، معلمان آنلاین باید دارای خصوصیاتی باشند که کار در این فضا را برای آنها ساده‌تر کند.

احمد مولایی، معلم یکی از مدارس تهران هم درباره ویژگی‌های معلم آنلاین به نورنیوز می‌گوید:«در محیط آموزش دیجیتال آن گروه از معلمانی که تفکر خلاقانه دارند کمک بیشتری به دانش‌آموزان می کنند چرا که فضای آموزش آنلاین به طور کلی ممکن است بعد از مدتی خسته کننده شود. به صورت کلی مدرسه آنلاین دانش‌آموز را وارد فضای جدیدی می‌کند و به او فرصت تجربه‌های جدید را می‌دهد که معلم در این تجربه‌ها باید کنار دانش‌آموز باشد. ویژگی مهم معلمان در آموزش آنلاین در دسترس بودن آنهاست که البته این مسأله ممکن است مشکلاتی را برای معلم ایجاد کند اما از طرفی هم اطمینان خاطری برای دانش‌آموز ایجاد می‌کند و او را به آموزش آنلاین علاقه مندتر می‌سازد. در بستری که انعطاف‌پذیری آن نسبت به آموزش حضوری به مراتب بیشتر است، ممکن است شیوه‌های سنجش دانش‌آموزان از طریق امتحان کمی تغییر کند. در این زمینه یک معلم ماهر می‌تواند بدون برگزاری امتحان، به روش‌های متعدد عملکرد دانش‌آموزان را ارزیابی کرده و میزان پیشرفت آنها را دریابد و بر اساس آن آموزش را ادامه دهد.»

هزینه‌ای برای تقویت مهارت آنلاین

درست است که بالا بردن مهارت معلمان در فضای دیجیتال دارای اهمیت است اما این ارتقا نیازمند صرف وقت و هزینه شرکت در دوره‌هایی است که به این منظور برگزار می شود.

   مطالعه بهترین روش‌های تدریس دیگر مربیان در دنیا، شرکت در کنفرانس‌ها، کارگاه‌ها، سمینارها، فرصت‌های توسعه شغلی و مطالعه کتاب‌های مربوط به شیوه‌های آموزشی از جمله کارهایی است که می‌تواند در این امر کمک کننده باشد اما با توجه به شرایط اقتصادی شاید برای همه معلمان مقدور نباشد از چنین امکاناتی استفاده کنند بنابراین لازم است مسئولان آموزش و پرورش به برگزاری دوره‌های مفید در این زمینه و نیز پرداخت کمک هزینه به معلمان برای شرکت در کلاس‌های آموزشی و سمینارهای جهانی اقدام کنند.

اهمیت فراگیری مهارت‌های آنلاین برای معلمان سبب شده در این رابطه پژوهش‌هایی در سراسر دنیا انجام شود.

در مقاله ای که با عنوان «تجربیات معلمان از تدریس آنلاین در طول کووید ۱۹» در سال ۲۰۲۴ در سایت کتابخانه ملی پزشکی NIH منتشر شده، بر اهمیت فراگیری مهارت‌های دیجیتال برای معلمان تأکید شده است. نتایج این پژوهش بر مصاحبه با گروهی از معلمان و بیان تجربیات آنها از تدریس در دور دو ساله آنلاین در طول همه‌گیری کرونا به دست آمده است. نتایج این پژوهش نشان می‌دهد که با وجود مشکلاتی که سیستم آموزش به دلیل اختلال ناشی از همه‌گیری با آن مواجه شد، معلمان از مجموعه‌ای از ابزارهای دیجیتالی برای ارائه محتوا و ارتقای تعامل استفاده کردند و درک آنها از این فضا عمیق‌تر شد و به سمت توسعه مهارت‌های دیجیتال پیش رفت.

بر اساس این پژوهش اگرچه مهارت‌های دیجیتالی معلمان قبل از همه گیری کرونا به دلیل دیجیتالی شدن مداوم جامعه معاصر مورد توجه زیادی قرار گرفته بود، اما این نیاز به طور قابل توجهی در طول دوره همه گیری افزایش یافت. البته اخیرا این نگرانی وجود دارد که در دوران پس از قرنطینه نیاز به افزایش مهارت های دیجیتالی معلمان کمتر حس شود و ضرورت تقویت آن کمرنگ شود. از سوی دیگر چون این موضوع جدید است چندان مشخص نیست که معلمان دقیقا به چه مهارت‌های دیجیتالی نیاز دارند و در نتیجه تحقیقات بیشتر در این زمینه باید انجام شود.

ارتقای مهارت‌های دیجیتال معلمان در دوره کرونا البته مورد توجه تمام سیستم های آموزشی و مسئولان این امر در سراسر جهان قرار گرفت. محسن حاجی ‌میرزایی، وزیر آموزش و پرورش وقت در شبکه جام‌جم عنوان کرد که کرونا با وجود اتفاقات تلخی که رقم زد، ما را با ظرفیت‌های جدیدی آشنا کرد و به یک زیست بوم جدیدی وارد شدیم. دنیا سال‌ها بود که در حال کوچ کردن به این زیست‌بوم بود اما حرکت خیلی کندی داشت و کرونا به یکباره همه جوامع را به یک زیست‌بوم جدید پرت کرد و در حال حاضر آماری که در دنیا هست حدود ۶۷ درصد معلمان جهان برای اولین بار آموزش مجازی را تجربه می‌کنند یعنی این ظرفیت مهم به صورت یکسری کارهای مکمل در برخی کشورها مورد استفاده قرار می‌گرفت اما اینکه جایگزین آموزش رسمی شود، برای اولین بار بود. (فارس، ۹ مهر ۱۳۹۹)

گرچه دوران پاندمی سپری شده اما تجربه گذشته به ما می‌آموزد که ممکن است دوباره در چنین شرایطی قرار گیریم و نیاز پیدا کنیم که باز در فضای دیجیتال کلاس‌های درس را تشکیل دهیم. از آن گذشته در مسیر توسعه، بازگشت به عقب ممکن نیست پس حالا که معلمان در مسیر ارتقای مهارت‌های دیجیتال قرار گرفته‌اند، دیگر نه تنها نباید به عقب برگشت بلکه پیشرفت در این حوزه می‌تواند ما در زمره کشورهای پیشرو در زمینه آموزش آنلاین قرار دهد.

انتهای پیام